Η Σέβη Γιαλαματζάκη έζησε τα  πρώτα της παιδικά  χρόνια στην Ελβετία. Αργότερα, σε ηλικία 13 χρόνων γύρισε στην Ελλάδα και έφυγε για άλλη μια φορά στο εξωτερικό – στο Μόναχο της Γερμανίας, όπου ολοκλήρωσε τη σχολική εκπαίδευσή της. Ακολούθησαν σπουδές στη Θεσσαλονίκη και πρώτες εμπειρίες στον εργασιακό χώρο. Είχε ταξιδέψει και επισκεφτεί αρκετές φορές τη Βιέννη, πριν αποφασίσει να έρθει για να μείνει στην πόλη μας. Γνωρίζοντας τη γερμανική γλώσσα σαν μητρική, βρήκε σχεδόν άμεσα απασχόληση στον εκπαιδευτικό τομέα.

Ας δούμε τι μας είπε η ίδια για τον εαυτό της και για τη Βιέννη…

Πόλη: Αλεξανδρούπολη

Στη Βιέννη από: 2013

Ζώδιο: Αιγόκερως

Γλώσσες: Ελληνικά, Γερμανικά, Αγγλικά

Επάγγελμα/Σπουδές: Σπούδασα ιστορία και αρχαιολογία στο  Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσ/νίκης και το 2013 ήρθα στη Βιέννη για μεταπτυχιακό στο τμήμα προϊστορικής αρχαιολογίας του πανεπιστημίου Βιέννης (Uni Wien). Παράλληλα παρακολούθησα το πρόγραμμα του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας που καταρτίζει τους εκπαιδευτικούς για την ελληνική ως ξένη/δεύτερη γλώσσα. Στην Ελλάδα ασχολήθηκα με τη διδασκαλία και αποφάσισα να  συνεχίσω εδώ. Αυτή τη στιγμή διδάσκω ελληνικά στα  κέντρα εκπαίδευσης  (Volkshochschule -VHS) της Βιέννης.

Αγαπημένη μουσική: Ακούω τα πάντα ανάλογα με τη διάθεση.

Αγαπημένο βιβλίο: Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο. Διαβάζω πολλά λογοτεχνικά βιβλία. Κυρίως μου αρέσουν οι αληθινές ιστορίες ή μυθιστορήματα που βασίζονται πάνω στην ιστορία.

Αγαπημένη ταινία: Συνήθως κατεβάζω αμερικάνικες σειρές από το  ίντερνετ. Όπως και πολλοί άλλοι έχω κολλήσει κι εγώ με το „Game of Thrones“. Η τελευταία ταινία που είδα και με ενθουσίασε πάρα πολύ είναι το „The Room“.

Ασχολίες στον ελεύθερο χρόνο: Εκτιμώ τις στιγμές με καλούς φίλους, λατρεύω τα ταξίδια / τις εκδρομές και  συχνά ασχολούμαι με yoga και pilates.

Κοινωνικά δίκτυα: Είναι ένα πολύ καλό εργαλείο αρκεί να ξέρει κανείς να τα χρησιμοποιεί σωστά. Πιστεύω πως στην εποχή μας είναι πια απαραίτητα. Εγώ προσωπικά χρησιμοποιώ μόνο το Facebook.

Eυχές για το μέλλον: Εύχομαι σε όλους τους Έλληνες εδώ να πραγματοποιήσουν τους στόχους τους.

1. Τι είναι σημαντικό στον τομέα εργασίας σου;

Η καλή προετοιμασία. Οι περισσότεροι μαθητές είναι ενήλικες  και οι απαιτήσεις είναι πιο υψηλές καθώς ήδη γνωρίζουν πολλά, έχουν βρει κάποιες απαντήσεις στα ερωτήματα τους  και δεν δέχονται εύκολα κάθε εξήγηση που τους δίνω. Νιώθω σαν να με „ελέγχουν“ μερικές φορές.

2. Τι είναι σημαντικό στις σχέσεις σου με τους συνανθρώπους μας;

Το μότο μου εδώ είναι να μην συμπεριφέρεσαι στους άλλους όπως δεν θα ήθελες να σου συμπεριφερθούν. Πιστεύω πως όταν είσαι ευγενικός και ειλικρινής τότε θα είσαι και αποδεκτός από τους άλλους και θα σου φέρονται με τον ίδιο σεβασμό. Ειδικά στην περίπτωση που  δεν γνωρίζω κάποιον καλά προσέχω πάντα  πως μιλάω.

3. Πότε ξεκίνησες να διδάσκεις και πως βρίσκεις το εκπαιδευτικό σύστημα εδώ; Μπορείς να πεις κάποιες διαφορές στη μεθοδολογία ή οργάνωση σε σύγκριση με το σύστημα στην Ελλάδα;

Διδάσκω σε κέντρα ξένων γλωσσών και στα VHS από το 2013. Η εμπειρία μου είναι πολύ καλή, διαλέγω μόνη μου το διδακτικό υλικό και στην πορεία μπορώ να το αλλάξω ανάλογα με τις ανάγκες των μαθητών. Οι περισσότεροι που μαθαίνουν ελληνικά το κάνουν από χόμπι, δεν είναι μια γλώσσα που τη χρειάζονται, οπότε το μάθημα γίνεται σε χαλαρό κλίμα. Σημασία έχει να είναι ευχάριστο για τους μαθητές. Επιπλέον, διδάσκω και σε παιδιά ή σε κάποιον που χρειάζεται  τα ελληνικά για το επάγγελμα του. Δεν μπορώ να συγκρίνω το σύστημα  εδώ με αυτό της Ελλάδας, γιατί εκεί δίδασκα σε φροντιστήριο και έπρεπε να βγει συγκεκριμένη ύλη.

Αυτό που μου αρέσει περισσότερο εδώ είναι ότι δεν υπάρχει η νοοτροπία ότι πρέπει όλοι να σπουδάσουν σε πανεπιστήμιο οπότε και το σχολείο δεν προωθεί μια τέτοια λογική. Επίσης η ίδια βαρύτητα που δίνεται πχ. στο μάθημα των μαθηματικών ή της γλώσσας δίνεται και στο μάθημα της γυμναστικής, των καλλιτεχνικών κτλ.  ενώ στην Ελλάδα αντιμετωπίζονται ως μη σοβαρά.

4. Διδάσκεις και γερμανικά;

Εστιάζω κυρίως στη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για μαθήματα γερμανικών μπορώ να τον στηρίξω στην εκμάθηση της γλώσσας, εφόσον είμαι σε θέση να το συμπεριλάβω στο πρόγραμμα μου.

5. Ποια ήταν η πρώτη σου εντύπωση από Βιέννη;

 Η πρώτη μου εντύπωση, ομολογώ, ότι δεν ήταν πολύ καλή. Την πρώτη μέρα που ήρθα ήταν αργία και είχε καλό καιρό οπότε η πόλη ήταν άδεια και τα πάντα κλειστά. Είπα „Που ήρθα; Γιατί δεν κυκλοφορεί κανείς στους δρόμους, που είναι ο κόσμος? Τι θα κάνω εδώ ;;“ Ευτυχώς είμαι άτομο που προσαρμόζεται εύκολα οπότε μετά από λίγες μόνο εβδομάδες είχα ήδη συνηθίσει, είδα ότι η Βιέννη είναι πανέμορφη και τώρα πια την έχω αγαπήσει.

6. Είχες προβλήματα όταν ήρθες εδώ, αντιμετώπισες κάποιες δυσκολίες;

Δεν μπορώ να πω ότι αντιμετώπισα κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Ήταν πολύ σημαντικό ότι μιλούσα ήδη τη γλώσσα οπότε μπορούσα να συνεννοηθώ άνετα για ό,τι πρόβλημα προέκυπτε και έτσι λυνόταν γρήγορα.

7. Τι είναι αυτό που σου αρέσει ιδιαίτερα στη Βιέννη;

Το ότι όλα είναι οργανωμένα και λειτουργούν σωστά στην πόλη, οι καλοί τρόποι των ανθρώπων της και οι πάρα πολλές εκδηλώσεις που διοργανώνει συνέχεια ο δήμος ή κάποιοι οργανισμοί και συνήθως είναι δωρεάν δίνοντας έτσι σε όλους τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν φεστιβάλ, συναυλίες, να επισκεφθούν μουσεία κτλ.

8. Τι σου λείπει από την Ελλάδα;

Μου λείπουν οι δικοί μου άνθρωποι εκεί, η ελληνική κουζίνα και φυσικά ο ήλιος και η θάλασσα.

9. Πως σε αντιμετώπισαν οι Αυστριακοί και ποια είναι η δική σου γνώμη για αυτούς;

Είχα μια πολύ καλή αντιμετώπιση από τους Αυστριακούς, ίσως επειδή μιλούσα πολύ καλά τη γλώσσα και έτσι δεν υπήρχε πρόβλημα επικοινωνίας μεταξύ μας. Έχω παρατηρήσει ότι όταν κάποιος δεν μιλάει γερμανικά δεν ασχολούνται ιδιαίτερα μαζί του, ναι θα τον βοηθήσουν και θα τον κατατοπίσουν αν τους το ζητήσει αλλά ως εκεί. Δεν πιστεύω ωστόσο ότι είναι θέμα ρατσισμού, θεωρώ ότι είναι κουραστικό,  όταν δεν υπάρχει συνεννόηση. Η γνώμη μου για τους ντόπιους είναι καλή, πιστεύω ότι έχουμε αρκετές διαφορές, αλλά δεν υπάρχει κάτι που να με ενοχλεί πολύ ώστε να πω κάτι αρνητικό.

10. Έχεις ζήσει σε 4 διαφορετικές χώρες και σε διαφορετικές πόλεις. Αν έπρεπε να επιλέξεις,  σε ποια πόλη θα ήθελες να ζήσεις ίσως μόνιμα;

Αν βελτιωθεί η κατάσταση στην Ελλάδα, ίσως να επέλεγα να ζήσω στη Θεσσαλονίκη.

11. Τι θα συμβούλευες τους Έλληνες που σκοπεύουν να έρθουν στην Αυστρία;

Είναι διαφορετικά όταν κάποιος έρχεται για σπουδές και διαφορετικά για να εργαστεί (ειδικά όταν συνοδεύεται από την οικογένειά του).  Στη δεύτερη περίπτωση είναι πολύ δύσκολα. Θα συμβούλευα να μάθουν τη γλώσσα, πριν έρθουν ακόμα, ώστε να έχουν περισσότερες ευκαιρίες για εργασία. Επίσης, θα ήταν καλό, αν είχαν κάποιον γνωστό τους εδώ που θα μπορούσε να τους βοηθήσει να προσαρμοστούν πιο εύκολα. Είναι αλλιώς όταν έχεις ένα οικείο πρόσωπο δίπλα σου και αλλιώς όταν είσαι εντελώς μόνος. Να μην απογοητεύονται και να μην τα παρατάνε εύκολα. Μπορεί να πάρει και ένα και δύο χρόνια μέχρι να στρώσουν τα πράγματα. Υπομονή και αισιοδοξία.